donderdag 2 februari 2012

Ziekenhuizen en wachtzalen, kort vervolg

Mijn vader zou vandaag weer naar het rusthuis komen. De ambulance was besteld tegen 14 u. Maar rond 13.30 u verloor mijn vader zijn geduld en probeerde hij uit bed te komen door over het onrusthekken te klimmen. Daar dienen onrusthekkens dus voor. Hij viel en brak zijn duim. De rest van de namiddag bracht hij op de spoedafdeling door en wij in Les Camélias, wachtend op Godot, mijn moeder in alle staten.

Om 19 u, toen Clara en ik alweer in Montauriol en Fourques waren, kregen we een telefoontje dat hij veilig en wel bij mijn moeder geland was. Ik zou een vlieg willen zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten