Souriez!

De goede raad van verzorgster Danièle was een gouden tip. Clara en ik oefenden op voorhand voor de spiegel en in de auto. We kwamen minder bezwaard aan in Les Camélias en we groetten iedereen vriendelijk, zoals het personeel dat ook voorbeeldig doet. Ik zou wel eens willen weten wat voor opleidingen ze daar zoal krijgen.

Mijn vader was erg rustig en een beetje verward. Hij vraagt regelmatig in welke gemeente we zijn en soms vraagt hij zich hardop af of we nu in Outer of Zandbergen zijn, of ze bij een steenweg wonen en of er beneden nog steeds een "naftpomp" is. De dingen die we hem vertellen over het rusthuis, hoeveel mensen er wonen en waar hij gaat eten, neemt hij met kalme verwondering aan. Hij sputtert en dreigt niet meer.

Mijn moeder kloeg niet, maar stelde een paar vragen over thuis. Wat ik eet, of haar zilveren bestek wel veilig opgeborgen is en of de katten nog "in huis doen".

Glimlachen dus, en vrolijk vragen stellen en aandacht geven. Het werkt!