Sandrines tante is gisteren overleden en wordt morgen begraven. Zo gaat dat hier. De vijfenzeventigjarige dame heeft zichzelf uitgehongerd nadat ze te weten gekomen was dat ze Alzheimer had. Straffe madame. Een bevriende dokter zegt dat ze op dezelfde manier wil eindigen als er geen perspectief meer is: gewoon onder een boom gaan zitten en wachten tot het donker wordt. Verpleegster Veronique zegt dat ze vanaf haar zestigste gaat doen alsof ze depressief is, zodat ze slaapmiddelen voorgeschreven krijgt. Die zal ze dan opsparen tegen de dag dat het nodig is.
En ik heb altijd gedacht dat ik heel oud wou worden. Meer dan honderd of zo. Maar nu weet ik het niet meer zo zeker. Misschien toch maar een ontsnappingsroute bedenken.
En ik heb altijd gedacht dat ik heel oud wou worden. Meer dan honderd of zo. Maar nu weet ik het niet meer zo zeker. Misschien toch maar een ontsnappingsroute bedenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten