Mijn vader sopt een stuk Luikse wafel in zijn kop koffie. Goeie wafels, zegt hij, ze komen van Gisbergen (Geraardsbergen). Het zijn er van Lotus, zeg ik, maar ik heb ze in de Champion gekocht.
Zijn de anderen nog niet op? vraagt hij.
Wie? vraag ik.
Monique en Thérèse ...
Monique en Thérèse zijn onze nichtjes die vroeger in het ouderlijk huis van mijn vader, in Zandbergen, woonden.
Monique en Thérèse wonen hier niet. Ze wonen in België.
En waar wonen wij dan?
Ik probeer het hem zelf te laten vinden, maar geen enkele hint werkt.
We zijn in Frankrijk, zeg ik dan.
Maar dit zijn toch onze meubels? zegt hij dan verwonderd.
Ja, want jullie wonen in dit huis al bijna twintig jaar.
Al twintig jaar! En wie woont hier dan nog?
Wie denk je?
Suzanne, en ik. Nog iemand?
Ik woon hier ook voor een tijdje, zeg ik.
Ja? Allez, dat is goed.
En hoe heet je nu ook weer?
Zijn de anderen nog niet op? vraagt hij.
Wie? vraag ik.
Monique en Thérèse ...
Monique en Thérèse zijn onze nichtjes die vroeger in het ouderlijk huis van mijn vader, in Zandbergen, woonden.
Monique en Thérèse wonen hier niet. Ze wonen in België.
En waar wonen wij dan?
Ik probeer het hem zelf te laten vinden, maar geen enkele hint werkt.
We zijn in Frankrijk, zeg ik dan.
Maar dit zijn toch onze meubels? zegt hij dan verwonderd.
Ja, want jullie wonen in dit huis al bijna twintig jaar.
Al twintig jaar! En wie woont hier dan nog?
Wie denk je?
Suzanne, en ik. Nog iemand?
Ik woon hier ook voor een tijdje, zeg ik.
Ja? Allez, dat is goed.
En hoe heet je nu ook weer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten