Mijn grootmoeder was een bijzondere kokkin. Ik heb lang gedacht dat ze liefdeloos en bitter was, maar alles wat ze maakte, bereidde ze met liefde en zette ze trots op tafel. Haar liefde kwam tot ons in de vorm van ossentong, blanquette de veau, gehaktballetjes, prei in bechamelsaus, biscuit met chocolade-crème au beurre en rabarberconfituur. Mijn eerste smaakorgasme kreeg ik bij haar op een zondagmiddag. De kip die op tafel kwam had mijn grootvader de dag ervoor geslacht en ik had helpen plukken. Mijn grootmoeder had ze in de oven gebakken met enkel boter en wat peper en zout. Van de geur alleen al werd je duizelig. Ze werd in haar geheel op tafel gezet en mijn grootvader sneed ze in stukken. Op ons bord kwam een sappig stuk vlees met een krokante zoute korst.
Ik heb lang geoefend om hetzelfde effect te krijgen, maar uiteindelijk is het niet moeilijker dan dit:
Koop een goede hoevekip en kijk niet op een euro.
Neem ze een paar uur voor je ze klaarmaakt uit de koelkast zodat ze op temperatuur komt.
Zet de (warmelucht-)oven aan en stel in op 180 °.
Spoel de kip van binnen en van buiten onder koud stromend water.
Dep ze wat af en leg ze in een vuurvaste schaal, die net past.
Giet een lepel arachide-olie in de schaal (zo vermijd je dat de boter aanbrandt).
Meng een flink stuk boter met peper en zout en stop het in de kip.
Stop er eventueel ook een kwart van een onbespoten citroen bij (een beetje zuur maakt taai vlees zacht).
Zet de schaal in de warme oven en stel de kookwekker in op 20 minuten.
Na 20 minuten draai je de kip een eerste keer om.
Herhaal dit nog drie keer. Leg de kip eens op haar buik, op de rug en als het kan ook op de zijkanten.
Bij mijn grootmoeder kregen we daarbij frieten en appelmoes. Als je niet van appelmoes houdt, zet dan verse kropsla op tafel. Overgiet op je bord de frisse sla met de warme botersaus. Mmmm, pour se lecher les cuisses!, zeggen ze hier.
Kip met friet en appelmoes stond vandaag op het menu. Buiten woei de tramontane, maar de zon scheen door de grote ramen. Op de achtergrond een oude langspeelplaat van Helmut Zacharias. Er werd niet veel gezegd aan tafel, maar bijna alles was op.
Ik heb lang geoefend om hetzelfde effect te krijgen, maar uiteindelijk is het niet moeilijker dan dit:
Koop een goede hoevekip en kijk niet op een euro.
Neem ze een paar uur voor je ze klaarmaakt uit de koelkast zodat ze op temperatuur komt.
Zet de (warmelucht-)oven aan en stel in op 180 °.
Spoel de kip van binnen en van buiten onder koud stromend water.
Dep ze wat af en leg ze in een vuurvaste schaal, die net past.
Giet een lepel arachide-olie in de schaal (zo vermijd je dat de boter aanbrandt).
Meng een flink stuk boter met peper en zout en stop het in de kip.
Stop er eventueel ook een kwart van een onbespoten citroen bij (een beetje zuur maakt taai vlees zacht).
Zet de schaal in de warme oven en stel de kookwekker in op 20 minuten.
Na 20 minuten draai je de kip een eerste keer om.
Herhaal dit nog drie keer. Leg de kip eens op haar buik, op de rug en als het kan ook op de zijkanten.
Bij mijn grootmoeder kregen we daarbij frieten en appelmoes. Als je niet van appelmoes houdt, zet dan verse kropsla op tafel. Overgiet op je bord de frisse sla met de warme botersaus. Mmmm, pour se lecher les cuisses!, zeggen ze hier.
Kip met friet en appelmoes stond vandaag op het menu. Buiten woei de tramontane, maar de zon scheen door de grote ramen. Op de achtergrond een oude langspeelplaat van Helmut Zacharias. Er werd niet veel gezegd aan tafel, maar bijna alles was op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten